Meneer Holman sjocht is sa. Ik fun it wol treffend.
‘Moedertje, uit dikke mist bestaat uw denken’
Ach moedertje in het Dementehuis,
Pappa strompelt naar u toe.
Ikzelf geef helaas niet thuis
(Van het werken veel te moe).
‘t Personeel heeft het te druk.
Ze komen morgenochtend pas.
O ja, moeder, het licht is stuk.
Dus blijf maar doodstil zitten in uw plas.
Kijk, daar is pappa om u te verschonen.
Doet u een nieuwe luier aan.
‘t Is moeilijk hè, om hier te wonen.
‘t Is te ver ook van ons huis vandaan.
Moedertje, uit dikke mist bestaat uw denken.
Maar ik denk echt veel aan u.
Met dit lied wil ik u danken.
Bedankt moeder, ik dank u continu.
Pappa heeft een kussen bij zich.
U weet, kussen geeft hij u wat graag.
Pappa zegt: wil je dat ik bij je lig?
Moeder zeg dan: ja, elke dag, dus ook vandaag.
Pappa komt dan aan uw zijde,
Strijkt u zachtjes door het haar.
Vandaag zal hij u zeer verblijden,
met iets geweldigs, reken maar.
Ferm drukt pappa nu een kussen
Voor ‘t laatst op uwe lieve mond.
Ik hou van je, zegt hij ondertussen.
Ons leven is nu afgerond.
Ach moedertje, ‘t is echt goed zo, heus.
De kosten lopen uit de hand.
De zorg verslechtert rigoureus.
Pappa helpt ons allen uit de brand.
U komt wel door de hemelpoort,
Pappa zit helaas voor moord.